Proefwerken voor het 3de en 4de leerjaar. Alles en iedereen aan de kant!
Gisteren, woensdag 6 maart, begonnen voor het 3de en 4de leerjaar (CE1 en CE2) de proefwerken. Evelien en ik waren erg benieuwd hoe dat er hier aan toe gaat. Na het hijsen van de vlag, kwamen we met alle leerkrachten samen in een “petite réunion” op de speelplaats. We doen dit dagdagelijks, om zo alle punten van de dag even kort te bespreken. De directeur sprak ons allemaal toe en vertelde ons even kort hoe de dag zou verlopen. 2 leerkrachten uit een andere klas zouden toezicht houden in de klassen waar proefwerken worden afgenomen. De andere leerkrachten worden allemaal ingezet om te helpen met het verbeterwerk. De directeur gaf de 2 leerkrachten die de toetsen zouden afnemen een gesloten envelop. Deze envelop maakten ze in het bijzijn van iedereen open. Ze lazen de eerste vragen voor. Nadien vertrok iedereen naar zijn toegewezen plaats.
Evelien en ik gingen helpen met het verbeterwerk. Het eerste uur zaten we met onze handen te draaien. Samen gingen we een toertje maken in de andere klassen. We troffen een echt “zottekot” aan. Hier zat nergens een leerkracht en moesten de leerlingen het bord kopiëren en zich een hele voormiddag bezighouden. Bij onze medestudenten hoorden we dat de andere klassen niet naar school moesten komen. Waarom dat bij ons wel het geval is? De leerkrachten opteren ervoor om de leerlingen toch naar school te laten komen, omdat ze weten dat ze thuis helemaal niets zouden herhalen en zich zouden amuseren. Tijdens de herhalingsweken moet er echt gewerkt worden! Binnenkort hebben de andere klassen “compositions”.
Toen we terug in de klas kwamen, stond het antwoord van het eerste proefwerk al op het bord. Op het linkse vak stond het dictee geschreven voor CE1 en rechts voor CE2. Ook het te behalen punt per vraag stond genoteerd. De “chef de correction” gaf elke leerkracht een pakje proefwerken om te verbeteren, inclusief aan Evelien en mezelf.
We begonnen aan het verbeterwerk. We struikelden al snel over enkele moeilijkheden: handschrift, woorden in het Ewé, antwoorden waarbij we niet weten of het juist is of niet, hoeveel punten we steeds mochten geven per vraag, opgaven die ze niet in de les gezien hebben… We vonden het moeilijk om de andere leerkrachten steeds te storen om andere vragen te stellen, want ook zij waren druk bezig met verbeteren. Toen ze klaar waren met verbeteren, grepen we snel onze kans. Vaak discussieerden we ellendig lang met alle leerkrachten over de puntenverdeling. Hoeveel punten kunnen ze verdienen per vraag? Welke vraag krijgt meer/minder punten? We moesten wel steeds rekening houden met wat de inspectie had voorgeschreven, want daar mag niet aan gesleuteld worden. Toch hadden we het gevoel dat ze hier vaak van afweken, omdat de punten te laag zouden zijn omwille van ongeziene vragen. De punten lagen nu al verschrikkelijk laag. Ik vroeg hen of ik een 0 mocht geven. De leerkrachten zeiden ons dat we dan best een 1 geven, voor de moeite. Of dit mag van de inspectie? Wellicht niet. De ganse ochtend bestond uit het wachten op proefwerken en verbeteren ervan. Ook het discussiëren over de puntenverdeling en het overlopen van de antwoorden hoorden erbij. Omstreeks 12u konden we naar huis.
Vandaag, donderdag, 7 maart liepen de proefwerken door. Opnieuw was het wachten geblazen op de eerste reeks proefwerken. Ondertussen konden we wel al de punten van gisteren in een lijst noteren. Voor elke klas bestaat een schriftje, waarin de punten geschreven worden bijgehouden. Dit schriftje kan de inspectie nadien opvragen.
De ganse ochtend bestond opnieuw uit verbeteren, wachten en discussiëren. Tijdens de pauze vroeg ik aan Boris, hoe het in zijn klas (CM1) eraan toe ging, nu zij geen proefwerken en leerkracht hebben. Hij vertelde ons dat hij de hele ochtend niets heeft gedaan. Gisteren stonden nog enkele herhalingsopdrachten op het bord, die de leerkracht wellicht voor de aanvang van de “compositions” had genoteerd. Eens die zijn gemaakt, konden ze niet meer verder werken.
Op het einde van de ochtend werden alle punten in het schrift geschreven, naast elke leerling kwamen de punten van de 9 proefwerken te staan. Vervolgens maakten we per leerlingen het totaal op 100. Het dictee stond op 20 punten waardoor alles samen 100 punten was. In het rood schreven we de punten op die hoger dan 50 waren, lager dan 50 was in het blauw. Zo zagen we meteen dat er HEEL weinig leerlingen geslaagd waren. We dicteerden aan een leerkracht alle punten. Hij schreef ze in een tabel in de juiste kolom aan het bord: +90,+80,+70,+60,+50,+40,+30,+20,+10. Zo zagen we een overzicht van alle behaalde punten. Nadien kende hij aan ieder punt een plaats toe. De eerste, de tweede tot de allerlaatste van de klas. Ook dit noteerden we terug in het schrift. Dit alles moesten we dus tweemaal doen, zowel voor klas CE1 als klas CE2.
Als we in Europa durven te klagen over het online ingeven van alle punten, zullen we snel nog eens terugdenken aan de afgelopen twee ochtenden. Na dit harde werk verdienden we uiteraard een vrije namiddag! Wat een geluk dat het morgen dag van de vrouw is. Zo krijgen we een extra verlengd weekend! Je hoort ons hier niet klagen. Ps: Ik heb al eens aan de kok laten weten dat het morgen dag van de vrouw is en dat ik enorm graag chocolademousse of pannenkoeken eet! 😊
Update: we kregen youghurt als dessert 😉.
