Lesgeven voor 80 leerlingen, dolle pret!
Maandag 11 maart begon onze 5de week in Togo. Alsook onze 3de week lesgeven. Het ging er even helemaal anders aan toe. De klas van Evelien, CE1 (het 3de leerjaar) verhuisde naar de klas van CE2. Alle banken werden uiteraard mee verhuisd. . Binnenkomen in de klas kon vanaf nu enkel via de klasdeur vooraan, want voor de deur achteraan in de klas stond ook een bank. Evelien haar klas telt 37 leerlingen en mijn klas 43. Dit komt dus samen op een 80-tal leerlingen. De reden waarom dit allemaal gebeurde? De leerkracht van CE1 is samen met de directeur op formation, een opleiding specifiek voor de leerkrachten van CE1, die een week lang duurt.
Gisteren (12 maart) en vandaag (13 maart), moest ik wiskunde geven. Dit verliep niet altijd even gemakkelijk. Gisteren verdween de leerkracht gedurende 2 uur. Uiteraard was dit tijdens mijn wiskundeles. De kinderen luisterden niet en ze stil krijgen was onmogelijk. Ik ploeterde me door de volle twee uur. Ik schrapte de moeilijke oefeningen en begon hen de basis aan te leren. Ik begreep ook niet waarom het 3de leerjaar een week lang de leerstof moet volgen van het 4de leerjaar. Ze zaten er bij voor spek en bonen. Niemand die er iets van begrijpt, maar ik probeerde me te focussen op de les die ik moest geven voor het 4de leerjaar. Op het einde van de dag vroeg ik aan mijn leerkracht om deze les te hernemen de volgende dag, omdat ik wist dat de leerstof niet gekend was. De klas was te rumoerig en was precies verandert in een grote speeltuin. Ook Evelien hielp om de klas stil te krijgen, maar tevergeefs lukte dit niet. 1 keer nam ik de grote meetlat van één meter in de hand. Ik sloeg hiermee op tafel om stilte te eisen, zoals de leerkracht vaak doet. Uiteraard sloeg ik net de lat van een kind stuk dat in de weg lag. Nogmaals een mislukte poging. Toch lachten we even samen met de ganse klas. 😉 Gabin, de jongen met de kapotte lat, was wel reuzeblij toen ik hem vertelde dat hij een nieuwe lat zou krijgen.
Vandaag hernam ik de wiskundeles. De leerkracht was deze keer wel aanwezig in de klas. Het ging 10 keer beter dan gisteren. Iedereen van mijn klas begreep de leerstof. Ik zag juiste antwoorden op de krijtbordjes en voelde dat ik terug wat energie kreeg. Helaas zat het 3de leerjaar er nog steeds bij voor spek en bonen. Het onderwijssysteem in Togo blijft bizar!
