4 dagen trekken naar het Noorden: Kara!
Maandag 25 maart begon voor ons week 7 van het Togolees avontuur. Deze week besloten we om tijdens onze vakantie naar Kara te vertrekken. Een korte planning van deze week:
Dinsdagochtend: vertrek omstreeks 8u naar Kara, Noord-Oost Togo. Een lange rit van 8 uur staat voor de boeg!
Dinsdagnamiddag: omstreeks 16u30 komen we toe bij een smid. Hier wordt met 3 gewerkt. 1 iemand die lucht in de kolen blaast d.m.v. 2 pompen die handmatig bediend moeten worden. 1 iemand die telkens het metaal eruit haalt met een ijzeren tang en op de grote steen legt om nadien door de overige persoon m.b.v. een steen tot een echte vorm te creëren. Eerst wordt het slechte metaal, stof, weggeslagen om vervolgens tot een vorm te bewerken. Ze waren een schop aan het maken. Dit vergt 3 uur tijd en hiermee verdienen ze 5000F. Dit komt neer op 7,7 euro. Je moet hierbij rekening houden dat dit voor de ganse familie is.
Woensdagochtend: we vertrekken rond 8u naar het Koutammakou-landschap en dit strekt zich uit over 50 000 ha, tot in het buurland Benin. De Batammariba leven er in de typische torenhuisjes van gedroogde modder die het symbool voor Togo zijn geworden. Het landschap is opgenomen in de Werelderfgoedlijst van de UNESCO. Koutammakou wordt het ideale voorbeeld genoemd van een traditioneel systeem waarin de traditionele praktijken verder worden beleefd. We hebben zo’n traditioneel huisje bezocht. Dit noemt een ‘tata’. Als je binnenkomt, zie je eerst de plaats waar de kippen verblijven. Vervolgens gingen we verder tot we de grote paal in het midden van het huis zagen. Hier worden de koeien vastgebonden. We zagen er ook schedels en versiering hangen. Deze zouden het huis beschermen. Naast de paal van de koeien, kon je een tunnelstelsel zien. Hier verblijven de geiten en de schapen ’s nachts. Voor het opstapje om naar boven te gaan, bevindt zich de plaats van de hond. Deze waakt over het huis. Na het opstapje, kwamen we in de keuken terecht. Hier stonden enkel 3 potten en zagen we vuurrestanten. Nog een opstapje hoger stonden we in de ‘badkamer’. Een afvoerbuis naar buiten stelde de douche voor. Ze moeten dus met emmers water zich hier wassen. Een klein beetje verder stonden we op het dak. Hier was een ‘zolder’ aanwezig. Via een ladder kon je omhoog klimmen, de top van de zolder afhalen en hier bevond zich de voedselvoorraad. Wat zagen we zoal liggen: verschillende soorten granen, gedroogde vis, … Op het dak bevindt zich ook de slaapkamer. Hier moet je eerst met je voeten naar beneden kruipen, zodat je een goed overzicht blijft houden over je huis. De slaapkamer zelf was rond, diende voor 4 personen en was verrassend ruim. Ook eruit kruipen, doen we eerst met ons hoofd zodat we de ‘inbrekers’ zeker zouden zien. ’s Nachts worden alle dieren in het huis ondergebracht, om diefstal te voorkomen. Daarom staat de slaapkamer ook op het dak, zodat de ‘inbrekers’ eerst langs de kippen, koeien, schapen en geiten en uiteindelijk de waakhond moet passeren.
Woensdagnamiddag: werden we met een 4x4 naar de olifanten gebracht. We vonden 3 olifanten terug met een houten omheining rond de olifanten. Men vertelde ons dat ze de olifanten zochten in het wild en ze deze hier plaatsen als ze weten dat er toeristen komen. Toch ben ik er vrij zekers van dat deze olifanten niet vrij worden gelaten helaas…
Donderdagochtend: werden we met het busje naar Parc Sarakawa gebracht. Hier mochten we in een echte jeepsafari een toch door het natuurpark maken. We zagen er antilopes, buffalo’s, gnoe’s, herten en één zebra. Het was een kleine teleurstelling. Op het einde van onze rit werden we naar de inkom van het park gebracht. Hier zat één krokodil in afzondering. De plaatselijke begeleider vertelde ons dat deze krokodil uit het meer hebben gevangen om aan de toeristen te tonen. Tijdens de tour zien de toeristen meestal geen krokodillen in het meer. Deze krokodil wordt na een geruime tijd vervangen door een andere in het meer. Al ben ik er vrij zekers van dat deze krokodil hier zit tot zijn dood. 😉 Ook 3 apen zaten in een kooi. Zogezegd zitten er veel apen in het park, maar ook voor de toeristen werden deze in een kooi gestopt. Ook hier geloof ik vrij weinig van. Waarom er in godsnaam 3 struisvogels opgesloten zaten en één schildpad, weet ik nog steeds niet.
Donderdagnamiddag: gingen we gaan zwemmen in het zwembad van een ‘chiquer’ hotel in Kara. Ter verduidelijking: hier sliepen we dus niet. 😉
Vrijdagochtend: vertrek omstreeks 7u naar Sichem. Onderweg stoppen we aan een authentieke weverij. Deze mensen, vaak jobstudenten en kinderen tijdens de vakanties, werken hier 1 volledige dag om één volledige rol stof te maken. Na het beëindigen van de rol stof, eindigt de dag voor hen.
Vrijdagnamiddag: aankomst omstreeks 16u30 in Sichem.