4 projecten bezocht op één dag!
Maandag 1 april begon voor ons week 8 van het Togolees avontuur. Het was geen dag om moppen te maken, maar serieuze bezoeken stonden op de planning.
We sommen kort even de 4 projecten op die mede door Ange gefinancierd worden.
Ange centre d’acceuil Lomé
Mon refuge Sichem
Le brigade / prison de jeunesse
La plage / les rues (le déchet)
- 10 uur: Ange Lomé
Dit is het grote weeshuis van Ange in Lomé, waar 54 weeskinderen verblijven. Om een korte vergelijking te maken met het weeshuis in Sichem, waar 35 kinderen wonen. Na een korte voorstelling van het personeel, kregen we er een kleine rondleiding. Kinderen slapen hier per 10. Meisjes in het weeshuis worden vaak rechtstreeks naar een opvangfamilie overgebracht en worden hier amper opgevangen. Dit komt doordat er af en toe voorvallen plaatsvonden van seksueel misbruik tussen de jongeren. Ze blijven er tot hun 18 jaar en zitten er vaak tot 2 jaar. Kinderen krijgen er goede voeding, begeleiding voor school en er zijn vele regels aanwezig om structuur te creëren.
- 10u30 – 11u45: Prison de Jeunesse / Le brigade
Dit is de enige jeugdgevangenis in Togo. Momenteel verblijven er 27 jongens. Er zijn 3 kamers aanwezig voor de jongens, van 3 op 3 meter, met telkens 2 ijzeren verhogen als bed. Het gebeurde al dat ze met 20 in één kamer moesten slapen waardoor rechtopstaand slapen noodzakelijk was. 1 kant van het gebouw dient voor de jongens en de andere kant dient voor de meisjes. Momenteel zijn er geen meisjes in de brigade. We stelden de vraag of de jongens nu in de meisjeskamers mochten verblijven om ze zo wat meer comfort te bieden, maar dit was uitgesloten. Overdag zitten de jongeren in het ‘atelier’, een kamer waar ze de ganse dag worden opgesloten. Hier mogen de jongens en meisjes wel samenzitten. Er staat een emmer in de kamer als toilet en ze krijgen 1 keer per dag eten rond 11u30. Dit is een heel eentonige maaltijd, ze krijgen altijd pâtes. Als ze geluk hebben (wat niet vaak het geval is) krijgen ze een tweede keer eten rond 17 uur. In het atelier moeten de jongeren ook werken, zoals: tasjes maken en armbandjes vlechten. De jongeren gaan dus nooit naar school. Om 16 uur moeten ze terug naar de slaapkamers. In één van die slaapkamers zagen we 2 jongens afgezonderd. Deze zitten apart omdat ze gevaarlijker waren of omdat het opgedragen wordt door de ouders. ’s Avonds komen de andere jongens wel gewoon naar die kamer om te slapen. Het brak ons hart dat de jongeren hier nooit het zonlicht te zien krijgen. Ze worden van de slaapkamer tot het atelier gebracht en terug.
Het zijn jongeren van 12-18 jaar die zonder ouders in de gevangenis beland zijn. er is een bezoekuur van ’s ochtends vroeg tot 11u, maar vaak komt er niemand langs, uitgezonderd eens toeristen. Deze jongeren krijgen een straf van minimaal 6 maand, maar dit kan meer zijn wanneer de ouders van de dader de vergoeding (van de gestolen goederen bijvoorbeeld kippen) aan het slachtoffer niet kunnen/willen betalen. Ze verblijven in de jeugdgevangenis tot hun 18 jaar, zolang ze niet kunnen betalen. Nadien worden ze verplaatst naar de grote gevangenis in Lomé. Vaak is dit voor de rest van hun leven. Eens je in de gevangenis zit, is het dus erg moeilijk om eruit te geraken. Zelfs als je eruit geraakt, zijn ze vaak thuis niet meer welkom en komen zo terecht in een weeshuis. Ange betaalt voor het eten en drinken van de gevangenis. Geld voor verzorging is vaak niet aanwezig, dus de jongeren die ziek zijn worden niet behandeld/verzorgd. Soms betaald Ange ook de schulden van een jongere, om zo nadien in het weeshuis opgevangen te worden. De keuze voor welke gevangene betaald wordt, gebeurt na vele gesprekken.
Er zijn verschillende redenen waardoor je in de jeugdgevangenis terecht kunt komen:
Stelen
Vechten (violence)
Moord of poging tot moord (Er is nog nooit een persoon echt gestorven, maar wel zwaar geblesseerd.)
Het gebruikmaken van de prostitutie van meisjes jonger dan 10 jaar.
Verkrachten
Ik wil nog kort even vertellen dat kinderen in de gevangenis niet willen stelen vanuit slechte wil, maar dit doen om te OVERleven.
Er werd ons ook verteld dat er in het verleden seksueel misbruik plaatsvond in de gevangenis tussen de jongeren. Soms waren het hele orgies. Er zijn zelfs al voorvallen van zwangerschappen geweest. Aangezien de gendarmes niet altijd opletten bij het verplaatsen naar de kamers, is het al gebeurd dat een jongen de meisjeskamer is binnengeglipt zonder op te vallen. Aangezien de deur meteen op slot wordt gedaan voor de ganse nacht, zijn er dingen gebeurd die niet door de beugel kunnen. Hier wordt niets aan gedaan.
- 12u15: Le déchet
Hier valt niet veel over te zeggen. Het is een vuilnisbelt, waar straatkinderen tussen het afval zoeken naar bruikbaar materiaal om te kunnen verkopen. Het zijn vaak kinderen zonder ouders of ze worden verplicht door hun ouders om op die manier geld binnen te brengen. Ange komt hier vaak tijdens de schooluren om zo weeskinderen op te kunnen vangen en te plaatsen in het weeshuis.
- 14u15: Marché de Fetisch
Alle koppen van mogelijke dieren zijn hier aanwezig. Elke schedel heeft een ander doeleinde. Ze gebruiken een stukje van de schedel, leggen dit in water, mengen dit met ander kruiden en wassen zich hier dan mee. Ook maakten we kennis met een echte voodoopriester. De voodoopriesters hebben ook allemaal krassen/littekens op hun lichaam om duidelijk te maken dat ze dit beroep uitoefenen. Deze heeft ons enkele kleine gebruiken van materialen uitgelegd. Vaak is het belangrijk om je linkerhand te gebruiken.
Voorbeeld:
Een speciale steen: je moet er 3 druppels water opdoen, heel goed in je handen wrijven, vervolgens onder je kussen leggen voor een ganse nacht en dit zou de wijsheid ten goede brengen.
Voodoopoppetje: dit beschermt je hele huis.
Beschermpop tegen de dieven.
Een reistelefoontje waar je eerst iets moet inspreken, nadien sluit je de telefoon en vervolgens moet je deze heel de reis bijhouden voor goed geluk.
Talisman
- 16u30: La plage
Vervolgens trokken we naar het strand toe. Hier speelden we spelletjes met de straatkinderen. Deze leven hier dag en nacht op het strand. Deze kinderen gaan dus niet naar school toe. Ze hebben vaak geen ouders of moeten van hun ouders op straat leven om geld te vragen en te bedelen voor hun ouders doordat ze te arm zijn, omdat hun ouders gescheiden zijn, geen ouders meer hebben of door politieke redenen.
Kinderen op straat sterven vaak omwille van vergif, alcohol, ze gaan in de zee en zijn te zwak door ondervoeding om de golven te overleven en verdrinken of kunnen niet zwemmen.
Elke maandag- en vrijdagnamiddag komen er een vast team van Ange om spelletjes met de kinderen te spelen en te informeren hoe het gaat met hun gezondheid.
We hebben het niet gezien, maar hebben ons wel verteld dat meisjes op jonge leeftijd (soms zelfs 10-jarigen), zich prostitueren voor heel erg weinig geld. Voor 100 frank, 200 frank, 500 frank… Om even te vergelijken: 100 frank is 15 cent. Toen we dit hoorden moesten we allemaal even slikken. We waren er niet goed van.
We vroegen ons af waarom deze straatkinderen niet naar het weeshuis wilden toegaan. Bij Ange vertelden ze ons dat de voornaamste reden was dat ze hun vrijheid niet willen inboeten. Op straat hebben ze geen regels, mogen ze roken, alcohol gebruiken, ze hebben hun vrijheid, kunnen gaan en staan waar ze willen, geld vragen, kiezen wanneer ze eten en drinken. Kortom: de vrijheid wordt afgenomen in het weeshuis. In Ange heerst er een strenge structuur en worden zaken zoals ‘eet nu, slaap nu, douche, was je nu’ uiteraard meegedeeld aan de kinderen.
Toch vertelden de verantwoordelijken van Ange dat ze nog liever een matras bijleggen in Ange, dan de kinderen te laten slapen op straat.
Wat een intense dag!
